Een klassieke vraag aan een psycholoog is heel vaak: hoe doe je dat toch, naar al die problemen luisteren?

Mijn antwoord hierop is altijd geweest:

Ik hoor de problemen nooit,

Ik zie de mogelijkheden.

 

Een obstakel is altijd een uitnodiging tot groei,

Een crisis is altijd een uitnodiging tot groei.

Alleen,

er wordt te vaak gewacht waardoor een crisis zich ‘plots’ aandient.

De crisis of het obstakel of … is dan zo aanwezig dat er vaak geen uitweg meer mogelijk is.

Hulp moet dan hier en nu gebeuren

en zo snel mogelijk.

 

Vaak haken mensen af als de crisis over is.

Er is terug rust, voelt goed aan, dus we doen verder.

 

Weet je, het mooiste stuk zit op zo een moment net klaar om zich te ontvouwen.

Als je dan bereid bent om een stuk verder te gaan, dan groei je in bewustzijn.

Dan groei je in bewust zijn.

 

Dàn pas gebeuren er magische dingen.

Ik voel het aan de persoon die voor me zit.

Moeilijk te omschrijven wat er precies verandert,

Het is vooral iets wat je dient te ervaren.